De signalen van de hersenen worden in de vorm van elektrische impulsen naar het bekkengebied gestuurd via een stelsel van speciale vezels, de zenuwen. Deze impulsen (signalen) gaan vanuit de hersenen via het ruggenmerg naar de zenuwen in het sacrale gebied van de rug, en vandaar naar het bekkengebied.

Welke zenuwen?

Er bevinden zich 31 van dergelijke zenuwparen in de onderrug. Enkele van deze sacrale zenuwen gaan naar het rectum, de detrusor (blaasspier), de levator ani en de externe sfincter (externe sluitspier), en regelen de werking van deze spieren.

Twee sacrale zenuwen die van groot belang zijn voor de werking van de blaas en de dikke darm, zijn de pudenduszenuw en de splanchnicus pelvinus-zenuw.

Via een serie reflexen en signalen wordt de coördinatie geregeld van de zenuwen, de blaas en de dikke darm met de bekkenbodemspieren en de externe plasbuis- en anussfincters.

Deze coördinatie zorgt ervoor dat de sfincters gesloten blijven, en alleen open gaan tijdens mictie (een ander woord voor urinelozing) of defecatie (ontlasting).

Met andere woorden: wanneer de blaas (of het rectum) zich vult, stijgt de inwendige druk. De zenuwen nemen die drukstijging waar en melden dat aan de hersenen.

De hersenen sturen vervolgens signalen via de zenuwen om de externe sfincter gesloten te houden. Onder normale omstandigheden wordt zo verlies van urine of ontlasting voorkomen. Dat noemen we de beschermreflex.

Wanneer we naar de wc gaan, geven de hersenen aan de zenuwen door dat de blaas (of het rectum) geleegd moet worden. We ontspannen dan de spieren rond de plasbuis (of de anus). De blaas (of het rectum) wordt vervolgens geleegd doordat de urine (of de ontlasting) wordt geloosd.

Sensorische signalen

In de zenuwbanen lopen ook vezels die sensorische (zintuiglijke) signalen doorgeven, zoals pijn of druk.

Pijnsignalen in de bekkenstreek worden via deze zenuwbanen doorgegeven naar het sacrale gebied, en vandaar via het ruggenmerg omhoog naar de hersenen.

Hetzelfde gebeurt als het rectum (of de blaas) gevuld is. De zenuwen registreren dat en geven die informatie door aan de hersenen.

Deze zenuwen vertellen de hersenen ook of het rectale kanaal gevuld is met gas of met ontlasting.