Wat is normaal?

We zijn allemaal verschillend, maar zo'n acht keer per dag en één keer per nacht gaan plassen is min of meer normaal. Dranken als thee, koffie en alcohol kunnen van invloed zijn op de frequentie van het toiletbezoek.

Wat is urine-incontinentie?

Bij urine-incontinentie is er sprake van een zekere mate van ongewild verlies van urine. De mate kan variëren van licht tot ernstig. 

Sommige mensen verliezen bijvoorbeeld maar een paar druppeltjes urine als ze hoesten of niezen. Anderen voelen plotseling een sterke aandrang en moeten rennen om op tijd de wc te halen. Weer anderen hebben ernstigere klachten doordat ze geen controle meer hebben over hun blaasfunctie.

Urine-incontinentie is vaak te reguleren, te behandelen of te genezen.

Wie krijgt het?

Mensen kunnen door verschillende oorzaken met incontinentieproblemen te kampen hebben: soms vanwege letsel, bijvoorbeeld als gevolg van een ongeval of een operatie, soms vanwege een chronische aandoening.

De grootste groep met incontinentie- of blaascontroleproblemen bestaat echter uit vrouwen die kinderen hebben gekregen, ouderen en mannen met een prostaatvergroting.

Het Britse National Health System schat het aantal mensen in het Verenigd Koninkrijk met urine-incontinentie op drie tot zes miljoen.1

Het exacte aantal mensen met urine-incontinentie is echter moeilijk vast te stellen. Mensen zoeken vaak geen medische hulp bij incontinentie, uit schaamte of omdat ze erin berusten.

Veel vrouwen denken bijvoorbeeld dat het een onvermijdelijk gevolg is van het krijgen van kinderen. Ook denken mensen vaak dat het hoort bij het ouder worden.

Maar het is geen normaal onderdeel van het verouderingsproces. En het is evenmin een onvoorkoombaar gevolg van het baren. In de meeste gevallen is urine-incontinentie te reguleren, te behandelen of te genezen.